Sana o kadar uzakken aslında o kadar yakınım ki...
Yanında olupda kıymetini bilmeyenlerde vardır eminim.
Kim şimdi binecek, otobüse, minibüse?
Ve belkide benim bir zamanlar sana koşarken yaptığım gibi,
Gecenin karanlığında,
Yakamozlar arasında
Kim yanına yanaşacak?
Ufacık bir motorla
Salına salına,
Usul usul...
Gecenin karanlığında
Kubbendeki nur'un içine
Onbinlerin uğultusu karışırken,
Kim yoracak şimdi kendini kavakların arasından?
Ama yavaş, ama hızlı adımlarla.
Bu kalbin devri hızlanırken,
Kim kendini vuracak gümüşsuyundan aşağı?
Etrafta genci yaşlısı,
Yürekler bir, nefesler pek.
Kim haykıracak ismini gökkubeyi yırtarcasına?
Gecenin sonunda,
Kimi telaşla sıcacık evine koşacak,
Kimi tezgahtaki son köfte ekmeğini satmak isteyecek.
Ve sen,
Halen benim kalbimde,
Ruhumda,
Rüyalarımda...
Söyle bana
Ne zaman bitecek bu hasretlik?
2 yorum:
Siir de super fotograf ta, o guzelim stadimizin ilk defa bu kadar guzel bir acidan cekilmis fotografini goruyorum.. Genelde o koca binanin tepesinden cekilen fotolar var, bu sefer bogaz, Atamizin sarayi, ITU cok yakisikli olmus..
sagolasin kardesim, inan dun gecenin ikisinde birden dokuldu bu satirlar... resimde hakkini helal etsin wowturkey'den bir arkadasin...
Yorum Gönder