Bazen o kadar çok sıkılıyorum ki olduğum yerde yere yatıp yeter ulan diye haykırarak çocuk gibi debelenmek istiyorum, sezon başında yaşanan sakatlıkların gizemi ortadan kalkmadan ikinci yarıyla beraber kaldığımız yerden tam sürat devam ediyoruz, önce Sivok sonra Ismail, daha sonrasinda Ersan ve bugün de Cenk, ne ulan bu şimdi?
Hayatta en sinir olduğum şeydir 'kontrolünüz dışında gelişen olaylar', siz ne kadar aman dikkat deseniz de spor haberlerine baktığınızda karşınıza neredeyse her gün bir sakatlık haberi çıkıyor, artık haberlere bakmak dahi istemiyorum çünkü resmen korkar hale gelmiş durumdayım, bir insan her hafta bir sakatlık haberiyle karşılaşmaz ki..
Sezonun, hatta gelmiş geçmiş en iyi kadrosu kuruldu deniyor ama bu as kadro 3 hafta beraber oynayamıyor, ben şimdi ne yapayım? En sonunda elimi ayağımı cekicem bu işlerden alıcam bir olta kendime, hafta sonları vurucam kendimi mis gibi denizlere, ne sakatlık var ne hakem hataları, ne saçma sapan stadyumlar, bozuk zeminler, kasap futbolcular, eyyamcı yorumcular, mis gibi deniz havası, ne ulan bu futboldan çektiğimiz çile..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder