Amerika 94'u izlerken gözümüze yem yeşil formalı, siyahi futbolculardan oluşan kendi aralarında eğleniyormuşcasına top oynayan Nijerya milli takımı takılmıştı.. Kadroda kimler yoktuki; orkestra şefi Okocha, kara boğa Amokachi, sadece Amunike, bizim Uche, gol makinesi Yekini.. Bu takım herkesin sempatisini kazanmıştı, çünkü güzel oyun oynamak istediklerini bizlere hissettirmişlerdi.. O yıl Dünya kupasında kimsenin beklemediği bir başarıya imza atip son 16 takım arasına girmişlerdi,son 16 da rakip Italya idi, turnuvanın yıldızı Baggio Nijeryanın çeyrek final hayallerini attığı golle bitiriyor ve belki de dünyanın ahını alıyordu.. Sonra o takımdan yolu Türkiyeye düşenler oldu, Uche zaten buradaydı onu bizden biri Deniz yaptık, kliplerde boy gösterdi, ayağını kendi kalecisi kırdı.. Okocha ile kırmızı krampon nedir öğrendik.. Amokachi.. Kara boğayı çok sevmiştik, sözlükteki yırtıcı forvetin karşılığıydı.. 
1998 Dünya kupası olduğunda biz ülke olarak yine orada yoktuk ama kimi destekleyeceğimiz çok iyi biliyorduk... Kadroya bu sefer Babayaro, Babangida gibi isimlerini yıllarca zevkle zikredeceğimiz isimler katılmıştı, bu yazının çıkış noktasını oluşturan Taribo West'de garip yeşil saçlarıyla oradaydı.. Grubun ilk maçında Ispanyayı 3-2 yenerek yine turnuvaya damgalarını vuruyorlar, ikinci maçta efsane Bulgaristan kadrosunu 1-0 la geçiyorlar ve son şaibeli Paraguay maçını kaybederek Ispanyayı evlerine erken gönderiyorlardı.. Yine son 16 ya kalmayı başarmışlardı fakat bu sefer daha fazlasını istiyorlardı, Rakip Peter Schemeichel'lı, Ebbe Sand'lı, Laudrup kardeşli Danimarka idi, ilk 10 dakikada kalesinde 2 gol gören Nijerya'nın fazla şansı kalmamıştı, maç 4-1 Danimarkanın lehine bitiyor ve efsane Nijerya jenerasyonu artık misyonunun tamamlıyor, dünyada milyonlarca insanı oynadıkları ofansif futbolla büyülüyorlardı..
Sonra o kadrodan Babangida'nin yolu düşüyor buralara, Genclerbirligi'de tek ele avuca gelen performasını ne hikmetse Beşiktaş'a karşı Inönüde oynuyordu.. O efsane kadroda biz Beşiktaşlıların en çok dikkatini çeken adam Taribo West idi, bu adam Amokachi'nin kankası olmasından dolayı Nijerya kampında bizim kulüplerde futbolcularla röportaj kovalayan afacan televole muhabirlerine Beşiktaşta oynamak istediğini söylüyor ve üstüne Beşiktaş'a şarkılar söylüyordu.. O dönem West'in Inter'de oynadığını düşünürsek insan ister istemez heyecanlanıyordu, o zamanlar Inter forması giyen adamlar ancak avrupa maçında deplasman maçı için geliyordu bu taraflara.. West'in yaklaşık 2-3 yıl boyunca her fırsatta "Beşiktaş'a gelirim Amokachi ile coşarım" tarzı mesajlar vermesine rağmen transferi bir türlü gerçekleşmedi..O transfer gerçekleşseydi o zamanlarda şimdi olduğu gibi bir çeteden bahsedebilirdik, kim bilir o muhteşem ikiliyi gören diğer Nijeryalılar da Beşiktaş'a gelir biz de mini bir Nijerya olurduk, hem de baya iyi bir takım olurduk..
Bir türlü gelemeyenler adı altında Beşiktaşa hep geleceği yazılıp çizilen fakat bir türlü yolu buralara düşmeyen futbolcuları ele almak istiyorum, biliyorum serinin ilk yazısı daha çok Nijerya Milli takımına kaydı ama elimden bir şey gelmedi, seviyorum o güzel takımı, bir daha ki serinin içeriğinde daha çok futbolcunun kisiel kariyerine ineceğiz, bu post şimdilik kötü bir başlangıç olsun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder