19 Eylül 2010 Pazar

Saatler Kala..

İki saat önce yattım ama uyku yok..
Ferrari'nin olmaması, Ekrem-Stoch eşleşmesi, çizgi savunmamız..
Uyutmadılar..
Açım, acıktım; saatlerdir yemek yemiyorum ama ondan öte Kadıköy'de galibiyete açım yıllardır..
Takım ve taraftarın/camianın özgüveni korkutuyor beni; ne kadar güvensem de takımıma meşhur söz geliyor aklıma: ' İnsanın en zayıf anı kendisini en güçlü hissettiği andır.'
Açık söyleyeyim 'yaralı hayvan'dan korkuyorum..
Ama şüphem yok formamızı terletecek kartalların kutsal armanın hakkını vereceklerinden..
Şüphem yok fakat naçizane bir isteğim var :
Ne olur yarın gece de uyutma Beşiktaş'ım..
Çünkü ben her gece 'seni düşünürüm; gecemi aydınlatan gözlerini bir de..'

Hiç yorum yok: